Kilka dni temu host rodzice zabrali mnie na portugalskie święto jedzenia krabów. Klimat był raczej festynowo- stołówkowy, przeważali starsi ludzie, grał zespół na żywo, a wszystko odbywało się w budynku miejscowej wspólnoty portugalskiej. Nic nadzwyczajnego, ale przynajmniej najadłam się krabów za wszystkie czasy;).
Nie dodawałam nic ostatnio, bo cały wolny czas spędzałam w San Francisco. Odwiedził mnie Tim, którego powinniście pamiętać z postów z Florydy. Ostrzegam, że kolejne wpisy będą opierały się na jedzeniu, bo tak w skrócie właśnie spędziłam tych kilka dni;).
Każdy otrzymał taki śliniaczek.
Cioppino.
Bardzo lubię mięso kraba, zresztą jak każde inne, które żyje w wodzie;).
I po uczcie.
