Jedna z zalet świąt spędzanych poza domem? Zostają w pamięci na długo, podczas gdy rodzinne zlewają się w jedną Wigilię i ciężko przypomnieć sobie co robiło się w poszczególnych latach.
Boże Narodzenie w Birmingham nie okazało się wcale tak złe, jak na początku przypuszczałam, mogę nawet śmiało powiedzieć, że było bardzo udane!
Mam nadzieję, że i Wy miło spędziliście ten czas.
W sobotę około południa poszłam z Champem na zakupy spożywcze. Wymęczyły nas tłumy ludzi, ciężki plecak, torby, a w całym tym chaosie zgubiliśmy siatkę z rybami.
Kiedy wróciliśmy, Malezjyjczycy piekli już w naszej kuchni chleb, bułki, ciasteczka i pieczeń wieprzową przyrządzaną na dwa sposoby.
Ja zrobiłam focaccię, trufle z ciastek OREO i sałatkę ze świeżych warzyw z parmezanem.
W tle leciała muzyka, śpiewaliśmy hity lat 90tych i atmosfera była bardzo domowa.
Wigilia odbywała się w naszej części akademika, dwa piętra niżej. Miała zacząć się o 19, ale wszystko opóźniło się i rozpoczęliśmy ok 20.
Każdy przyniósł ze sobą jakąś potrawę. Mama koleżanki z Finlandii upiekła tradycyjny chleb o lekko słodkim smaku, wysłała go do Anglii, a Veera przyrządziła z niego typową chińską świąteczną przekąskę z łososiem. 
Celvin, ja. Johnson i Renee.
Z głównych dań mięsnych mieliśmy baraninę z sosem miętowym, dwa rodzaje wieprzowiny, a Malezyjczycy upiekli indyka.
Krojenie indyka- niewdzięczna praca.
Holenderki przygotowały zapiekanki makaronowe, zarówno mięsne jak i wegetariańskie.
Moja focaccia, ciasteczka, pierniki i brytyjski pudding świąteczny.
Jeden z chłopaków z Malezji jest mistrzem robienia tortów. Już przy okazji urodzin jednej z Holenderek przekonałam się o tym. Ten również był pyszny, nie za słodki, wilgotny, a w smaku lekko kawowy.
Johnson, Champ i ja.
Veera z Finlandii, Tess z Holandii.
Na jednej Wiglii się nie skończyło.
W drugim budynku kolega z Litwy świętował tego dnia urodziny, ale nie wzięłam już ze sobą aparatu.
Tam z kolei wszyscy siedzieli przy stole, jak to klasycznie na Wigilię. Głównie studenci Erasmusa z Litwy, ale też ich znajomi, a później dołączyło jeszcze kilka innych osób.
Dania były podobne do polskich, to samo jeśli chodzi o tradycje. Nie zdziwiłam się też za bardzo, kiedy ktoś oświadczył, że w zamrażalniku chłodzi się wódka.
Nagadałam się, pośmiałam, najadłam za dwa dni i była najdłuższa Wigilia w moim życiu.
